13. október 2021

Getum við sem einstaklingar lifað sjálfbæru lífi meðan við erum algjörlega háð hinu ósjálfbæra kerfi um allar okkar grunnþarfir? Hvernig getum við unnið að heimsmarkmiðunum saman, þvert á kerfi? Þurfum við að breyta bæði strúktúr og kúltúr?

„Innleiðing heimsmarkmiðana er stödd í strúktúr og kúltúr kerfis sem gerir ekki ráð fyrir áskorunum sem ganga þvert á lagskipt „lóðrétt“ stjórnkerfi“

Í þessu fréttabréfi fáum við tól til aðgerða. Lærum um skapandi sjálfbærni og ræðum loftslagsmálin og samfélagið í gegnum ljóðlistina.

Gestapennarnir okkar þennann mánuðinn eru Héðinn Unnsteinsson og Bryndís Fiona Ford. Héðinn er formaður verkefnastjórnar heimsmarkmiða Sameinuðu þjóðanna og Bryndís er skólameistari Hallormsstaðaskóla. Eydís Blöndal, ljóðskáld er viðmælandi í samtalinu. Öll nálgast þau umhverfismálin úr sitthvorri áttinni en listilega vel. Við hvetjum ykkur öll til þess að njóta lestursins og næra styrkleikana ykkar til góðs líkt og þau þrjú sem nefnd eru hér að ofan hafa svo sannarlega gert

„Við erum orðin svo háð því að við erum flest orðin nánast ófær um að - sjá um okkur sjálf. Við treystum á kerfið til að færa okkur mat, vatn, klæðnað, húsnæði, lyf, orku og tekjur.“

Share by: